Przerostowe zwężenie odźwiernika

Czynniki ryzyka: rasa biała (2-3-krotnie częstsze występowanie), płeć męska (3-4-krotnie częściej), obciążenie rodzinne.

Objawy: wymioty bez śladów żółci pojawiające się w 2.-4. tygodniu życia, przy bardzo dobrym łaknieniu (do czasu, gdy noworodek nie jest w stanie równoważyć odwodnienia i utraty masy ciała spowodowanej wymiotami) brak przyrostu, a nawet ubytek masy ciała, w nadbrzuszu widoczne ruchy perystaltyczne, może być wyczuwalny guz opuszki dwunastnicy lub obecność charakterystycznej „oliwki”, odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe (hi-pokaliemia, hiponatremia, hipochloremia), zasadowica, zaburzenia świadomości, w skrajnych przypadkach śpiączka.

Rozpoznanie: USG jamy brzusznej.

Leczenie: zabieg chirurgiczny (po uprzednim, koniecznym u połowy noworodków odpowiednim nawodnieniu, wyrównaniu zaburzeń elektrolitowych).