Ból nerek

Bóle nerek mają różny charakter i natężenie, przyjrzyjmy się ich przyczynom, objawom, chorobom z jakimi są związane oraz z metodami łagodzenia bólu.

Bóle mogą być wywołane różnego rodzaju chorobami nerek. Zalicza się do nich między innymi nerczycę, kamicę nerkową i przewlekłą niewydolność nerek.

Najczęstszą przyczyną chorób nerek jest cukrzyca oraz choroby związane z nadciśnieniem. Coraz częściej na choroby związane z nerkami zapadają również dzieci, co może mieć podłoże anatomiczne albo genetyczne.

W przypadku chorób nerek, w organizmie zatrzymywana jest woda, która powoduje obrzęki twarzy, kostek, podudzi i powiek. Nerki nie są wówczas w stanie wydalić nadmiernej ilości płynów, które gromadzą się w tkankach. Najczęściej obrzęki pojawiają się rano na twarzy i w okolicach kostek, a wieczorem na podudziach.

Chore nerki powodują dolegliwości bólowe podczas oddawania moczu. Jeśli odczuwasz ból przy oddawaniu moczu, może być to objaw zakażenia dróg moczowych, dlatego też powinno się wówczas wykonać badania, które wykryją, jaka bakteria powoduje zakażenie.

Jeśli ból jest ściśle związany z chorobą nerek, nie jest on tak charakterystyczny, aby można było szybko określić chorobę. Na przykład, podczas odmiedniczkowego zapalenia nerek pojawia się ból przy kręgosłupie lędźwiowym i jest to ból długotrwały i głęboki. Co ciekawe, jeśli jest to kłębuszkowe zapalenie nerek, bólu nie odczuwamy.

Typowym objawem towarzyszącym bólowi nerek jest nadciśnienie tętnicze. Pojawia się ono przy większości chorób nerek. Powinno się mierzyć ciśnienie regularnie i w sposób właściwy, aby ewentualna choroba była wykryta jak najwcześniej.

Jeśli zauważasz u siebie którykolwiek z powyższych objawów, powinieneś powiedzieć o tym lekarzowi.

Istnieje wiele różnych chorób nerek, które mogą i zazwyczaj niestety powodują, odczuwanie przez chorego bólu. Do chorób tych zaliczamy nerczycę, przewlekłą niewydolność nerek oraz zapalenie nerek.

Nerczyca jest chorobą nerek, którą wywołuje częste przepuszczanie białka przez ściany naczyń krwionośnych. Powoduje to utratę białka z krwi.

Choroba ta objawia się obok bólu – obrzękiem kończyn dolnych w okolicy lędźwiowej, odkładaniem płynu w jamie brzusznej i opłucnej. Nazywa się to wodobrzuszem i przesiękiem obopłucowym.

Przewlekła niewydolność nerek jest chorobą wiążącą się z niszczeniem w nerek miąższu, czyli tkanki wykorzystywanej do ciągłej filtracji krwi. Jeśli zawartość miąższu nerek obniży się o zaledwie kilka procent, nerki nie będą spełniać już swojej roli.

Choroba ma trzy etapy, z których pierwszy polega na obniżeniu wydajności pracy nerek o połowę. Nerki nadal pracują i filtrują krew, przez co nie ma ostrych objawów tej choroby.

W drugim etapie wydajność nerek spada i wynosi już około dwudziestu pięciu procent. W tym etapie zwiększone pragnienie i częste oddawania moczu są przeważającymi objawami. Jednocześnie, we krwi następuje wzrost ilości nieodfiltrowanych substancji takich jak kreatynina i mocznik, co powoduje zwiększenie ciśnienia krwi u pacjenta.

Na trzecim etapie choroby wydajność nerek spada do poziomu około 20%. Wówczas poziom mocznika i kreatyniny jest kilkakrotnie wyższy od prawidłowego. Kiedy poziom miąższu spadnie do kilku procent, nazywamy to mocznicą przewlekłą.

W chorobie tej chory może umrzeć nawet w kilka tygodni. Czuje się wtedy ogólne zmęczenie, jest się osłabionym, miewa się zaburzenia snu i problemy z koncentracją uwagi. Jeżeli chory nie jest właściwie odfiltrowywany może dojść do zatrucia substancjami chemicznymi.

U zdrowego człowieka toksyczne substancje są wydalane samodzielnie, ale człowiek mający chore nerki zatrzymuje szkodliwe substancje w organizmie. W takim przypadku następuje również zaburzenie gospodarki elektrolitowej organizmu. Nieprawidłowo funkcjonujące nerki wpływają na inne narządy, gruczoły dokrewne, które też przestają działać właściwie. W związku z tym może wystąpić u chorego zapalenie płuc, zaburzenia pracy serca, biegunki i krwawienie z przewodu pokarmowego, brak apetytu. Jedyną szansą na ratunek przed śmiercią jest wtedy dializa krwi albo przeszczep nerki. Dla chorego konieczne jest nawet do 150 dializ w ciągu roku, aby mógł żyć i funkcjonować.

Bardzo często diagnozowaną chorobą nerek jest ich zapalenie. Można mówić o zapaleniu nerek, albo o kłębkowym zapaleniu nerek. Zapalenie nerek najczęściej dotyczy kobiet, z uwagi na ich budowę ciała. Winowajcą są tu bakterie (Escherichia coli), które przenoszą się przez wylot cewki moczowej podczas wypróżniania.

Pierwszy etap choroby to stan zapalny w okolicach cewki moczowej. Później przenika on do miąższu nerek i pojawiają się charakterystyczne bóle w okolicach lędźwiowych, którym towarzyszy osłabienie, gorączka i zmiany w badaniach krwi. Następuje bowiem podniesienie poziomu procentowego mocznika i kreatyniny. Mocz może dodatkowo zawierać cukier, białko i krwinki. Zapalenie nerek można stwierdzić przy badaniach moczu albo poprzez badanie USG.

Z kolei, kłębkowe zapalenie nerek jest chorobą mającą podłoże immunologiczne, bowiem wywołują ją paciorkowce powodujące anginę, zapalenie ucha, gardła, węzłów chłonnych, ropne zakażenie skóry. Jeżeli organizm jest zakażony prze te bakterie, uszkadzają się śródbłonki naczyń i produkowane są przeciwciała. Te same bakterie uszkadzają naczynia włosowate budujące kłębuszki nerkowe, powodując zmiany zapalne w nerkach.

Bólu nerek nie wolno lekceważyć i podejmować terapii na własną rękę. W zależności od uzyskanych przez pacjenta wyników badań to lekarz podejmuje decyzję o najlepszej z możliwych form leczenia. Jeśli mamy do czynienia z zachowaną wydolnością nerek, to leczenie może mieć charakter farmakologiczny, dietetyczny lub chirurgiczny. W przypadku niewydolnych nerek stosuje się leczenie nerkozastępcze, a więc hemodializę, dializę otrzewnową lub przeszczep nerki.

Jeśli dokucza nam ból ze strony układu moczowego, należy unikać stosowania leków bez konsultacji z lekarzem – w przypadku poważnych chorób nerek leki mogą dodatkowo upośledzać funkcje narządu, zamiast pomagać.

Doraźnie możemy spróbować pomóc sobie stosując ziołowe nasiadówki (np. z szałwii lub rumianku). Ciepła woda z dodatkiem naparu powinna działać przeciwbakteryjnie i kojąco, aczkolwiek nie jest to metoda pozbawiona ryzyka. Jeśli ból wynika z kolki nerkowej, której towarzyszy ostry stan zapalny, podwyższona temperatura może nasilić dolegliwości.

Jeśli jesteśmy pewni, że przyczyną dolegliwości jest kolka nerkowa, czyli niezwykle silny ból spowodowany zablokowaniem przez kamień, zakrzep lub ucisk odpływu moczu z nerek, ulgę przyniosą leki rozkurczające mięśnie gładkie, np. Nospa czy Galospa. Godnym polecenia lekiem, który zarówno łagodzi ból, jak i pomaga usunąć złogi nerkowe jest Rowatinex (dostępny w sklepie mamZdrowie.pl). Lek rozdrabnia kamienie, zwiększa wydzielanie moczu i hamuje proces tworzenia nowych złogów na wczesnym etapie.

Jeśli zmagamy się z przewlekłymi zakażeniami układu moczowego (przewlekłym kłębkowym lub odmiedniczkowym zapaleniem nerek, przewlekłymi stanami zapalnymi cewki i pęcherza moczowego), pomocny może okazać się Nefrosept. Płyn oparty jest na wyciągu z mącznicy lekarskiej i wykazuje działanie hamujące rozwój większości drobnoustrojów wywołujących zakażenia dróg moczowych.

Ryzyko nawrotu choroby zmniejsza też stosowanie preparatów opartych na ekstrakcie z żurawiny, która obfituje w związki aktywne utrudniające bakteriom E. coli przyleganie do błon śluzowych układu moczowego, przez co mogą być łatwiej usuwane z moczem. Wśród takich produktów wymienić można ApiUrin, Żurasept czy Uretin.

W zakresie profilaktyki chorób nerek, szczególną dbałość powinny zachować osoby chorujące na cukrzycę. Przewlekła hiperglikemia prowadzi do czynnościowego i strukturalnego uszkodzenia nerek, a to z kolei do postępującej niewydolności narządu. Postępowanie lecznicze przebiega pod kontrolą specjalisty nefrologa - polega na ścisłej kontroli cukrzycy i przyjmowaniu leków chroniących miąższ nerek.

Wśród preparatów dostępnych bez recepty, warto zwrócić uwagę na gurmar (oryginalny produkt można kupić tutaj), wyciąg z pnącza rosnącego na południu Indii i wykazującego niezwykle korzystny wpływ przede wszystkim na gospodarkę insulinową. Wyniki badań sugerują też, że gurmar pomaga odwracać spowodowane hiperglikemią patologiczne zmiany zachodzące w wątrobie, nerkach i mięśniach.