Sigmoidoskopia
Sigmoidoskopia zaliczana jest do badań proktologicznych, za pomocą których wykrywamy nieprawidłowości i zmiany chorobowe błony śluzowej ostatnich odcinków jelita.
Czemu służy badanie?
Podczas sigmoidoskopii lekarz ogląda powierzchnię błony śluzowej, która wyściela ostatnie odcinki jelita grubego (odbytnica, esica i zstępnica), bada funkcje ruchowe i kształt tego narządu. Przy jej pomocy zdiagnozować można zmiany polipowate, guzy, zmiany naczyniowe, owrzodzenia oraz miejsce, w którym niedawno nastąpiło krwawienie. Pobranie fragmentów błony śluzowej z miejsc zawierających podejrzane nieprawidłowości jest ważnym elementem określającym dalsze postępowanie. Sigmoidoskopia z użyciem lasera umożliwia zatamowanie częstych krwotoków.
Opis badania
Pacjent podczas zabiegu leży na lewym boku, a lekarz powoli wprowadza do jego odbytu giętką, krótką rurkę z małą lampką na końcu – tzw. sigmoidoskop. Urządzenie to przesyła obraz do badającego, dzięki czemu jest on w stanie dokładnie przyjrzeć się wyściółce jelit. Oprócz przesyłania obrazu, sigmoidoskop wtłacza do jelit powietrze, co sprawia, że powiększają one swoją objętość – jednocześnie powiększając obszar, który lekarz może zbadać.
W przypadku natknięcia się na jakiekolwiek zmiany chorobowe tj. polip czy tkanka zapalna, lekarz przy pomocy sigmoidoskopu pobiera fragment danej tkanki do dalszej analizy mikroskopowej.
Do powikłań zaliczyć możemy krwawienie i przebicie jelita, aczkolwiek dochodzi do niego bardzo rzadko. Czas trwania badania to około 15 minut. Badanie jest bezbolesne, nieprzyjemny może być jedynie moment przejścia aparatu przez odbyt, jak również odczuwanie lekkich skurczy w dole brzucha, które ustępują po oddaniu zgromadzonych w jelitach gazów.