Tymianek - właściwości i zastosowanie
Zioła wykorzystywane zarówno w ziołolecznictwie jak też w kuchni jako przyprawa. Pochodzi z krajów basenu Morza Śródziemnego. Znany był już w starożytnym Egipcie, gdzie był wykorzystywany przy balsamowaniu zwłok.
Charakerystyka
Tymianek rośnie najczęściej dziko na leśnych polanach, miedzach, w suchych rowach, wyrębach. Jest również uprawiany w cieplejszych rejonach kraju, na słonecznych, piaszczystych glebach. Można też uprawiać go na parapecie w doniczce. Ma bardzo przyjemny zapach, szczególnie przy roztarciu. Kwiaty ma drobne, różowoliliowe, zebrane na szczycie łodygi. Roślinę zbiera się na początku kwitnienia, ścinając ostrożnie części szczytowe, 5 cm nad ziemią. Suszymy w miejscu zacienionym i przewiewnym.
Właściwości
Głównym składnikiem zioła jest olejek lotny, który zawiera tymol, linalol, terpineol, borneol, cyneol i octan bornylu. Poza tym garbniki, kwasy - kawowy, chlorogenowy, ursolowy, flawonoidy. Ma działanie wykrztuśne, dezynfekujące, odkażające, przeciwzapalne, bakteriobójcze.
Zastosowanie
Napary z tymianku mozżna stosować wewnętrznie i zewnętrznie do płukania jamy ustnej i gardła. Tymianek pobudza wydzielanie śluzu, ułatwia odkrztuszanie, łagodzi napady kaszlu. Stosowany przy schorzeniach górnych dróg oddechowych i przy anginie. Ma też zastosowanie przy nieżytach żołądka i jelit. Zapobiega wzdęciom, nadmiernej fermentacji, pobudza wydzielanie soków żołądkowych, przywraca apetyt. Szczególnie zalecany przy potrawach tłustych i ciężkostrawnych.
Olejek tymiankowy stosowany jest też w przemyśle spożywczym i chemicznym. W kosmetyce stosowany do wyrobu płynów do płukania jamy ustnej, past do zębów, mydeł dezynfekujących. W farmacji ma zastosowanie w syropach przeciwkaszlowych, ekstraktach, herbatkach leczniczych.
